Η Περσεφόνη κόρη και σύζυγος, μα πάνω από όλα ΓΥΝΑΙΚΑ, είναι διαχρονικό σύμβολο σ' έναν ρόλο που της έχτισε ο ανδροκρατούμενος κόσμος, προσπερνώντας ανερυθρίαστα την ΑΡΠΑΓΗ και το ΒΙΑΣΜΟ της.
Με την υποτιθέμενη αποδοχή της, ωραιοποίησαν τον μύθο ανάγοντας ένα τραγικό πρόσωπο σε διπολική Βασίλισσα του Κάτω Κόσμου, του ανεξερεύνητου, του υποθετικού.
Το έργο «Περσεφόνη» ως εγκατάσταση, ως ηχητική σύνθεση και ως performance, χωρίς να παραβλέπει την απαρχή της βίας (μεταφορικά σε ένα αντικείμενο δημιουργίας όπως ένας αργαλειός), εστιάζει στο ΔΙΠΟΛΟ Φως-Σκοτάδι και στα ψωμάκια προσφορά στην Περσεφόνη, σε ευθεία ανάμνηση των Θεσμοφορίων.
Το αρχετυπικά υφασμένο φόρεμα της Περσεφόνης-Γυναίκας με τα στοιχεία που εξ ανάγκης της φόρτωσαν κατοπινές ερμηνείες, διαπερνάται βίαια από μεταλλική βέργα, σε ένα μόνιμο τραύμα. Την ενηλικίωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου