«Το εξοχικό μας στην ουτοπία»
Η ουτοπία του Γκαλεάνο….
Είναι στον ορίζοντα…
κάνω δύο βήματα,
απομακρύνεται δύο βήματα.
Κάνω δέκα βήματα
και ο ορίζοντας τρέχει δέκα βήματα μακριά.
Όσο και να περπατάω, δεν θα τη φτάσω ποτέ.
Τι χρησιμεύει τότε η ουτοπία;
Σ’ αυτό χρησιμεύει:
Σε κάνει να να περπατάς…..
Αυτό έχοντας κατά νου προτείναμε τo θέμα της έκθεσης ¨το εξοχικό μας στην ουτοπία ¨ στον Δήμο Πατρέων για να γίνει στην "Αγορά Αργύρη", από 1-15 Δεκεμβρίου 2017.
Πρόκειται για μια Έκθεση από κοινού δύο καλλιτεχνικών φορέων του ¨ ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ‘’ από την Αθήνα & της ‘’ 4ΑΡΤ +’’ από την Πάτρα με συμμετοχή 70 + Εικαστικών Καλλιτεχνών, αλλά και Αρχιτεκτόνων, Φωτογράφων, Κεραμιστών όσο και Θεωρητικών, από όλη την Ελλάδα.
«Εξοχικό
στην Ουτοπία»
και
τα Λευκά είδη του
Η κουρτίνα στα παράθυρα μπαίνει με σκοπό να αποτρέπονται οι
αδιάκριτες ματιές.
Στην περίπτωση όμως αυτή, η κουρτίνα του «εξοχικού μου στην
ουτοπία», δεν απαγορεύει αλλά διευκολύνει το «φαίνεσθαι».
Η ματιά αφήνεται να εισβάλει στο σπίτι και να συμμετέχει στα
δρώμενα, μέσα από την ιδιότυπη αυτή κουρτίνα. Ταυτόχρονα ο ιδιωτικός χώρος
προβάλλεται επάνω της, με τρόπο ώστε τα όρια του δημόσιου από τον ιδιωτικό βίο,
να γίνονται ασαφή.
Όλα μπορούν να μοιράζονται απλόχερα. Η ματιά μπορεί να
εξερευνά και να παρατηρεί, ενώ τα αντικείμενα, καθώς και τα αγαθά του σπιτιού, προσφέρονται
στον παρατηρητή.
Μήπως όμως η κουρτίνα αυτή , θα μπορούσε να μετατρέψει
οποιοδήποτε ιδιωτικό χώρο σε «εξοχικό
στην ουτοπία»;
Ελισάβετ
Κεχαγιά
80cm X
200 cm
περίπου
Έργο
μικτής τεχνικής,( κουρτίνα από πλεγμένο σκοινί με ένθετα ραμμένα, στοιχεία
ζωγραφισμένα)
