ΚΙΝΔΥΝΟΣ

Συμμετοχή στην έκθεση

No sugar added

Ο τίτλος (αγγλόφωνος, σε συνάρτηση με τη Νέο-ποπ αισθητική που θέλουμε να αποδώσουμε στην έκθεση) δίνει το στίγμα της έκθεσης: όπως είπε και ο Φρόιντ μιλώντας για το αλλόκοτο (1919), το αλλόκοτο ενυπάρχει στην αντικατάσταση και την απώθηση του κάποτε οικείου. Τα έργα που θα απαρτίζουν την έκθεση θα πειραματίζονται ακριβώς με το δίπολο οικείου-ανοίκειου. Το οικείο συνίσταται στην παραστατικότητα και το ανοίκειο συνίσταται στις λιγότερο ή περισσότερο ελαφρές, αλλά πάντα ενοχλητικές, παραλλάξεις και αλλοιώσεις του οικείου. Το ροζ, χρώμα που η δυτική ποπ κουλτούρα επέβαλε ως χρώμα αθωότητας, «λερώνεται», καθώς αναδεικνύονται οι σχισμές πίσω από αυτήν την κουλτούρα και ξεπροβάλλουν ο φόβος και η αγωνία σε υπαρξιακό και κοινωνικό επίπεδο πίσω από μία καταναγκαστικά καθησυχαστική κοινωνία.  Ποιος είπε ότι τα παραμύθια είναι αθώα;

Ποιος είπε ότι όλα αυτά που φαντάζεται η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων, είναι μόνο φαντασίες και όχι στοιχεία που ενυπάρχουν μέσα της;Στοιχεία που την κάνουν καλή και κακιά ταυτόχρονα, ασφαλή και επικίνδυνη, συμβιβαστική και ανυπόταχτη, καταθλιπτική και χαρούμενη την ίδια στιγμή.
Η χώρα των θαυμάτων, μας αποκαλύπτει μια ελευθερία, που λόγω συμβάσεων, δεν την έχουμε.Νομιμοποιεί το μη συνηθισμένο και μας προτρέπει να κυνηγήσουμε την φαντασία.