Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2018

Μικρό Παρίσι 2018 Μάης του 68 η συμμετοχή μου

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2018

"Νόστος" Μουσείο ψηφιακής τέχνης Ν. Σμύρνης Οκτώβριος 2018

Το βιβλίο ως έργο τέχνης Α.Σ.Κ.Τ. Σεπτέμβριος 2018

Platforms project 2018

Η συμμετοχή μου στο platforms project 2018 με τον Ορίζοντα γεγονότων

Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου 2018

Συμμετοχή στην έκθεση

No sugar added

Ο τίτλος (αγγλόφωνος, σε συνάρτηση με τη Νέο-ποπ αισθητική που θέλουμε να αποδώσουμε στην έκθεση) δίνει το στίγμα της έκθεσης: όπως είπε και ο Φρόιντ μιλώντας για το αλλόκοτο (1919), το αλλόκοτο ενυπάρχει στην αντικατάσταση και την απώθηση του κάποτε οικείου. Τα έργα που θα απαρτίζουν την έκθεση θα πειραματίζονται ακριβώς με το δίπολο οικείου-ανοίκειου. Το οικείο συνίσταται στην παραστατικότητα και το ανοίκειο συνίσταται στις λιγότερο ή περισσότερο ελαφρές, αλλά πάντα ενοχλητικές, παραλλάξεις και αλλοιώσεις του οικείου. Το ροζ, χρώμα που η δυτική ποπ κουλτούρα επέβαλε ως χρώμα αθωότητας, «λερώνεται», καθώς αναδεικνύονται οι σχισμές πίσω από αυτήν την κουλτούρα και ξεπροβάλλουν ο φόβος και η αγωνία σε υπαρξιακό και κοινωνικό επίπεδο πίσω από μία καταναγκαστικά καθησυχαστική κοινωνία. Ποιος είπε ότι τα παραμύθια είναι αθώα;

Ποιος είπε ότι όλα αυτά που φαντάζεται η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων, είναι μόνο φαντασίες και όχι στοιχεία που ενυπάρχουν μέσα της;Στοιχεία που την κάνουν καλή και κακιά ταυτόχρονα, ασφαλή και επικίνδυνη, συμβιβαστική και ανυπόταχτη, καταθλιπτική και χαρούμενη την ίδια στιγμή.
Η χώρα των θαυμάτων, μας αποκαλύπτει μια ελευθερία, που λόγω συμβάσεων, δεν την έχουμε.Νομιμοποιεί το μη συνηθισμένο και μας προτρέπει να κυνηγήσουμε την φαντασία.

Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 2018

2019 Ακάλυπτος Arte Visione, Gallery Πηλίου 5, Πλατεία Κολιάτσου.

Ζωής συνέχεια

Μικτή τεχνική 70cmΧ100cm

Ο χρόνος δε σταματά να προστάζει τη Ζωή.

Ζωή κρυμμένη που εκτυλίσσεται ακόμα και στα χαλάσματα, μας παρουσιάζεται απροκάλυπτα ή…….. αφήνεται να την κατασκοπεύσουμε, ζητώντας από εμάς να συμμετάσχουμε στην δημιουργία μνήμης.

Ελισάβετ Κεχαγιά

ΟΙΚΟΣ ΑΝΤΟΧΗΣ

Ζούμε μια εποχή που αξιολογείται (συνεχώς) απ΄το κριτήριο της Αντοχής μας, πρώτα απ΄ όλα/σε όλα, που υποκλέπτουν την ουσία.

Ο Ορίζοντας Γεγονότων, σαφώς μια υπόθεση αντοχής και εμμονής, όπως είναι επόμενο, στήνει το δικό του Φαντασιακό Σπίτι (ή, το δικό του, αν θέλετε, "Δωμάτιο Ανησυχίας"), στο πλαίσιο της Ανεξάρτητης πια διοργάνωσης Platform Project, στις 20 Mάη.

«Το εξοχικό μας στην ουτοπία»

Η ουτοπία του Γκαλεάνο….

Είναι στον ορίζοντα…

κάνω δύο βήματα,

απομακρύνεται δύο βήματα.

Κάνω δέκα βήματα

και ο ορίζοντας τρέχει δέκα βήματα μακριά.

Όσο και να περπατάω, δεν θα τη φτάσω ποτέ.

Τι χρησιμεύει τότε η ουτοπία;

Σ’ αυτό χρησιμεύει:

Σε κάνει να να περπατάς…..

Αυτό έχοντας κατά νου προτείναμε τo θέμα της έκθεσης ¨το εξοχικό μας στην ουτοπία ¨ στον Δήμο Πατρέων για να γίνει στην "Αγορά Αργύρη", από 1-15 Δεκεμβρίου 2017.
Πρόκειται για μια Έκθεση από κοινού δύο καλλιτεχνικών φορέων του ¨ ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ‘’ από την Αθήνα & της ‘’ 4ΑΡΤ +’’ από την Πάτρα με συμμετοχή 70 + Εικαστικών Καλλιτεχνών, αλλά και Αρχιτεκτόνων, Φωτογράφων, Κεραμιστών όσο και Θεωρητικών, από όλη την Ελλάδα.

«Εξοχικό στην Ουτοπία»

και τα Λευκά είδη του

Η κουρτίνα στα παράθυρα μπαίνει με σκοπό να αποτρέπονται οι αδιάκριτες ματιές.

Στην περίπτωση όμως αυτή, η κουρτίνα του «εξοχικού μου στην ουτοπία», δεν απαγορεύει αλλά διευκολύνει το «φαίνεσθαι».

Η ματιά αφήνεται να εισβάλει στο σπίτι και να συμμετέχει στα δρώμενα, μέσα από την ιδιότυπη αυτή κουρτίνα. Ταυτόχρονα ο ιδιωτικός χώρος προβάλλεται επάνω της, με τρόπο ώστε τα όρια του δημόσιου από τον ιδιωτικό βίο, να γίνονται ασαφή.

Όλα μπορούν να μοιράζονται απλόχερα. Η ματιά μπορεί να εξερευνά και να παρατηρεί, ενώ τα αντικείμενα, καθώς και τα αγαθά του σπιτιού, προσφέρονται στον παρατηρητή.

Μήπως όμως η κουρτίνα αυτή , θα μπορούσε να μετατρέψει οποιοδήποτε ιδιωτικό χώρο σε «εξοχικό στην ουτοπία»;