«Το εξοχικό μας στην ουτοπία»

Η ουτοπία του Γκαλεάνο….

Είναι στον ορίζοντα…

 κάνω δύο βήματα,

 απομακρύνεται δύο βήματα.

 Κάνω δέκα βήματα

 και ο ορίζοντας τρέχει δέκα βήματα μακριά.

 Όσο και να περπατάω, δεν θα τη φτάσω ποτέ.

 Τι χρησιμεύει τότε η ουτοπία;

 Σ’ αυτό χρησιμεύει:

 Σε κάνει να  να περπατάς…..

Αυτό έχοντας κατά νου προτείναμε τo θέμα της έκθεσης ¨το εξοχικό μας στην ουτοπία ¨ στον Δήμο Πατρέων για να γίνει  στην "Αγορά Αργύρη",  από 1-15 Δεκεμβρίου 2017.
Πρόκειται για μια Έκθεση από κοινού δύο καλλιτεχνικών  φορέων του ¨ ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ‘’ από την Αθήνα & της ‘’ 4ΑΡΤ +’’  από την Πάτρα  με συμμετοχή 70 + Εικαστικών Καλλιτεχνών, αλλά και Αρχιτεκτόνων, Φωτογράφων, Κεραμιστών  όσο και Θεωρητικών, από όλη την Ελλάδα.

  «Εξοχικό στην Ουτοπία»

και τα Λευκά είδη του

Η κουρτίνα στα παράθυρα μπαίνει με σκοπό να αποτρέπονται οι αδιάκριτες ματιές.

Στην περίπτωση όμως αυτή, η κουρτίνα του «εξοχικού μου στην ουτοπία», δεν απαγορεύει αλλά διευκολύνει το «φαίνεσθαι».

Η ματιά αφήνεται να εισβάλει στο σπίτι και να συμμετέχει στα δρώμενα, μέσα από την ιδιότυπη αυτή κουρτίνα. Ταυτόχρονα ο ιδιωτικός χώρος προβάλλεται επάνω της, με τρόπο ώστε τα όρια του δημόσιου από τον ιδιωτικό βίο, να γίνονται ασαφή.

Όλα μπορούν να μοιράζονται απλόχερα. Η ματιά μπορεί να εξερευνά και να παρατηρεί, ενώ τα αντικείμενα, καθώς και τα αγαθά του σπιτιού, προσφέρονται στον παρατηρητή.

Μήπως όμως η κουρτίνα αυτή , θα μπορούσε να μετατρέψει οποιοδήποτε ιδιωτικό χώρο σε «εξοχικό στην ουτοπία»;

Ελισάβετ Κεχαγιά

80cm X 200 cm περίπου

Έργο μικτής τεχνικής,( κουρτίνα από πλεγμένο σκοινί με ένθετα ραμμένα, στοιχεία ζωγραφισμένα)